Dag 1 Elfstedenwandeltocht

Uiteraard weer slecht geslapen voor de eerste dag van de Elfstedenwandeltocht. Nu is dat niet zo erg natuurlijk, want kansen tot slapen krijg je nog genoeg. Kwart over vijf het gebruikelijke Elfstedenritueel wat ik jullie zal besparen, want zo spannend is dat niet. Toch kwam ik nog in tijdnood en dit keer vergat ik de krentenbollen.

Gelukkig was ik kwart over zes bij de auto van Harmen uit Gaast. Baukje en Anna waren inmiddels al gesetteld in de wagen. Op naar de Elfstedenhal. Lichte twijfel bij de bestuurder vlakbij Leeuwarden, maar gelukkig is deze jongen goed op de hoogte van de verkeerssituatie aldaar.

Na vele korte gesprekjes bij de koffieautomaat in de Elfstedenhal vertrokken wij om 07.05 richting Ritsumersyl. Een prachtig begin van de route, het moet gezegd. Bij de tegenliggers waren we niet populair. Vele fietsers leken zich nogal te ergeren aan ons wandelaars. Dan moet je toch even terugdenken aan Nijmegen waar iedere toeschouwer enthousiast de lopers begroet. Elfstedenwandelaars worden in Friesland niet altijd gewaardeerd.

Al snel liepen de Bolswarders Sietze, Jan Teernstra en deze jongen naast elkaar. Verhalen genoeg onderweg evenals vele begroetingen van medelopers. Jan Terpstra, een van de nestors van deze loop, was weer goed gemutst en samen met Fré uit Koudum was hij aan het moppen tappen. Dat kan Terpstra als de beste, zeker de pikante grapjes vielen in de smaak. Ook Anna was weer van de partij, ditmaal alleen lopend. Al snel liep ze in gemakkelijk stijl van ons weg. Haar tempo ligt iets hoger als dan van ons. Wij liepen zo’n 10.15 minuten over een kilometer, zij waarschijnlijk een minuut sneller. Ook Fotograaf Cor uit Hallum kwam ik tegen. Volgens mij loopt hij voor de tweede keer, en ook hem leek het gemakkelijk af te gaan. Lucie liep weer zoals ze altijd loopt: opvallend aanwezig, altijd vrolijk, de rode draad van de Elfsteden. Ditmaal had ze voor een gele outfit gekozen. Waarschijnlijk wordt met morgen roze (gokje voor eigen rekening).

Geen koffie dit keer in Scharnegoutum, de bouillon-stop was nu in Sneek alwaar we de stempel om 11.57 kregen. De vergeten krentenbollen zou ik kopen bij Poiesz in IJlst waar het personeel het moest doen zonder Klaske, die zit op Terschelling. Heb tegen drie mensen gezegd dat ze de groeten moeten doen aan schoonzus. Ook een wildvreemde vrouw sprak ik aan. ‘Doche jo de groeten even oan Klaske?’ Volgens haar werkte ze vandaag niet en dat had ze goed gezien, deze betrokken klant (stevige en forse vrouw, goed gemutst).

Snel een bakkie gedaan bij het Wapen van IJlst met Jan en Sietze. Het was niet bijster druk in de zaak. Kreeg wat het gevoel dat er nog velen achter ons zaten. Na Drijlst (IJlst) begint de ellende, Hommerts/Jutrijp zijn nou niet bepaald dorpen waar je het warm van krijgt. Ook het rondje richting Woudsend en weer terug is een vervelend stukje, al valt het nog mee als je de bocht omgaat richting Spannenburg. Gelukkig mochten we bij de boer rechtsaf en uit ervaring en met GPS wist ik dat het dan nog 5 kilometer was. Vijf kilometer is zo’n 53 minuten dus was het al duidelijk dat we onze tijd van vorig jaar niet zouden halen. Teleleurstelling bij ons natuurlijk, dat kunt u wel begrijpen. Sietze wist zijn tranen nog net in te houden toen we om 16.13 uur het stempeltje kregen: zeven minuten later dan vorig jaar, foei! Het kon nog erger want tien minuten later arriveerden de goedlachse broers uit Sint Anna. De broer van Piet zat er he-le-maal doorheen en hij stak af tegen de fitte Piet die alras geel-wit vocht wist te bemachtigen. Morgen zien we Piet weer terug met dat prachtige shirtje! Geruchten dat hij morgen heen en terug loopt kunnen we nog niet bevestigen.

Piet in staat van ontbinding

Na wat troostende woorden konden we toch aan het bier, al vertrok Sietze naar een vriend om de kwaliteit van Sonnema Berenburg in Sleat te testen. Na wat drammen op het terras kregen Jan en deze jongen toch het gewenste bier, dat viel – het moet gezegd – niet tegen. Nu maar hopen dat het in Workum morgen beter gaat dan zoals het altijd gaat: dramatisch. Een lichtpuntje is Folkerts trouwens. Daar hebben ze het prima in orde.